De eerste keer dat mevrouw E. de deur voor me openmaakte, viel ze letterlijk steil achterover. Ik dacht dat ze viel, maar mevrouw E. werd opgevangen door de kast achter haar en bleek elke keer dat ik bij haar kwam dezelfde beweging te maken. In de ochtend kan ze soms erg verward zijn, terwijl ze in de loop van de middag steeds helderder wordt. Ze zegt daar zelf over dat ze ’s ochtens eerst “draadjes in haar hoofd aan elkaar moet knopen”.